کاشی بهتر از ست گودین انجام دهید
در سده سوم هجری کرمانشاه در حوزه قلمروی صفاریان قرار داشت اما گروهی از کردهای کرمانشاه به نام حسنویه حکومت آلحسنویه را تشکیل دادند که حدود نیم قرن بر این منطقه حکومت کردند. در پی آن درگیریهای محلی گستردهای بر ضد روسها آغاز شد که تا حدود زیادی روسها را به عقب راند. در دوره دوم جنگهای ایران و روسیه با شکست نیروهای ایران در نقاط مرزی و تصرف تبریز و برخی از شهرهای ایران، مقامهای ایرانی به پای میز مذاکره کشیده شدند و عباس میرزا در پی پافشاری پاسکویچ، فرمانده لشکریان روس، ضمن انعقاد پیمان ترکمانچای در تاریخ ۲۲ فوریه ۱۸۲۸ میلادی (۲ اسفند ۱۲۰۶ خورشیدی)، تالش شمالی را به روسیه واگذار کرد. اگرچه در سال ۱۹۲۰ میلادی درگیریهای گستردهای به نام خیزش لنکران رخ داد و در پی آن تمامی مناطق جنوب رود ارس از کنترل نظامی باکو درآمد اما با حملات پرشمار روسها و بلشویکها، قیام و خیزش مردمی در مناطق تالشنشین سرکوب شد و تالش شمالی به آذربایجان شوروی الحاق شد.
این جمهوری از نظر جغرافیایی تمام مناطق جنوبی رود ارس را شامل میشد. تراشکار غالباً تمام ویژگیهای طبیعی سطح پوست گردو را از بین میبرد و سطح را در نقاطی تراش میداد تا یک اثر مشبک ایجاد کند. سپس کاشیها به صورت مداوم به چسب دندانه دار شده متصل شده و در یک خط قرار میگیرند. این روش نیازمند یک بستر جامد و بدون فضای خالی است تا احتمال تخریب کاشیها به علت یخ زدگی آب محبوس در زیر آنها کاهش یابد و قابلیت کاشیها برای تحمل بار افزایش یابد. آنها از میان علویان و نقیبان ناحیه طوس انتخاب میشدند و علاوه بر منصب نقابت، منصب کلیدداری حرم را نیز برعهده داشتند. علی بن موسی درحالیکه در سناباد - محل دفن هارون - متوقف شده بود، در حومهٔ نوغان در طوس درگذشت. نخستین حکمران تالش میرجمالالدین بیگ (قراخان)، از سادات لنکران بود که نسب او به زید بن علی میرسید. ساختمان این دبیرستان از طاقهای ضربی و با معماری جمع زیادی از استادکاران یزدی از جمله محمد علی فلاحتی مروست (برادر بزرگ حسینعلی محمودی مهریزی)، علیاکبر خرمی (معرف به اکبر آخوند)، حسینعلی محمودی مهریزی، علیاکبر گلاب، محمود خوشزبان، محمدابراهیم رمضانخانی و طراحی آندره گدار فرانسوی با خشت و گل و آجر ساخته شدهاست.
محوطه یا کاخ شیران یکی از مشهورترین کاخهای معماری اسلامی است که در نیمه دوم قرن ۱۴ و دوران حکومت محمد پنجم ساخته شده است. عباس میرزا از میر حسن خان درخواست کرد تالش شمالی را به روسیه تحویل دهد و در عوض حکومت شهر اردبیل همراه با ولایت کرگانرود و اسالم و ویلکیج را دریافت کند اما میر حسن خان با رد خواسته عباس میرزا، حاضر به تخلیه تالش شمالی نشد. با امضای پیمان ترکمانچای در ۱۸۲۸ میان ایران و روسیه، لنکران از ایران و ناحیه گیلان جدا شد و به امپراتوری روسیه واگذار شد و پایانی بود بر تسلط ایران بر منطقه شمالی سرزمین تالش. حکومت خانات تالش با مرگ نادرشاه افشار (۱۷۳۶-۱۷۴۷)، از دهه ۱۷۲۰ در دوران آشفتگی تاریخ ایران تا سال ۱۸۲۸ میلادی، تحت سلطه دودمانهای زندیه و قاجاریه ایران قرار داشت. با این حال، با پیمان ترکمانچای در سال ۱۸۲۸ میلادی که پس از جنگهای بعدی و پایانی میان دو کشور ایران و روسیه رخ داد (۱۸۲۶-۱۸۲۸)، حکومت قاجار وادار شد که بدون هرگونه درگیری شهر را به روسیه تحویل دهد.
این شهر مدتها پایتخت و مرکز حکومت خانات تالش بود. که در جریان جنگ، نیروهای روسیه را در ناحیه قفقاز رهبری میکرد، چندین پیروزی در نبردها و درگیریهای گنجه، قرهباغ و اصلاندوز به دست آورد و طی نبردی که با نام یورش به لنکران معروف و شناخته شد دژ شهر لنکران و مقر فرماندهان لنکران را اشغال کرد و بسیاری از نیروهای ایرانی کشت و یا دستگیر کرد؛ اگرچه خود او نیز در این نبرد آسیب فراوانی دید. محمد معین با ارجاع به کسروی مینویسد: «تالش به قول برخی مبدَّل و محرَّف «کادوس» است و آن قومی بود که در زمان باستان بس انبوه بودند و در کوهستان شمالغربی ایران جایگاه داشتند و چون بارها به گردنکشی برخاستند و با پادشاهان هخامنشی از در نافرمانی درآمدند از اینجا نام ایشان در تاریخ آمده و امروز مترجمان «کادوش» را که تلفظ درست آن است، «کادوس» نویسند. احمد کسروی بر این باور است که بیگمان تالشان امروزی فرزندان و بازماندگان همان کادوسها میباشند و واژه «تالش» از «کادوس» است.
برای کسانی که هر گونه نگرانی در مورد دقیقا کجا و همچنین راهنمایی در مورد چگونگی استفاده از کاشی طرح پارکت ، شما احتمالا می توانید با ما در صفحه وب تماس بگیرید.